فیبر نوری

ساختار

فیبر نوری از جنس سیلیسیم دی اکسید میباشد و برای انتقال داده ها از نور لیزر استفاده میشود.یک کابل فیبر نوری از هزاران رشته سیم در هم تابیده درست شده که هر کدام از انها توانایی حمل صد ها هزار مکالمه را دارد. فیبر های نوری تجاری ظرفیت 2.5 گیگابایت در ثانیه تا 10 گیگابایت در ثانیه را دارند که سرعت بسیار فوق العاده ای برای تکنولوژی حال حاضر هست.

درونی ترین لایه را هسته مینامند، هسته معمولا شامل یک شیشه بازتاب کننده نور میباشد که شیشه ان خالص است، هسته های پلاستیکی کیفیت هسته های شیشه ای را ندارند و فقط توانایی انتقال اطلاعات در فواصل کوتاه را دارند.

در اطراف بخش هسته، پوسته وجود دارد که از شیشه یا پلاستیک ساخته شده اند.

ارسال نور در فیبر نوری

نور در فیبرنوری در بخش هسته و توسط جهش های پیوسته با توجه به سطح آبکاری شده حرکت میکند. به دلیل اینکه سطح آبکاری شده قادر به جذب نور نیست، اطلاعات یا همان نور میتوانند در مسافت های طولانی به آسانی حرکت کنند.

فیبر های نوری به 2 دسته تقسیم میشوند:

1. تک حالتی single-mode
2. چند حالتی multi-mode

فیبر تک حالتی یک سیگنال نوری را در هر زمان انتشار میدهد.

فیبر چند حالتی میتواند صدها حالت نور را به طور همزمان انتقال بدهد.